Vendredi 30 décembre 2017
Je me suis réveillé vers dix heures : je n’en revenais pas. J’ai pris un thé à l’auberge, (c’est tout ce que l’on propose) et suis parti explorer les environs. Je suis rentré vers midi. A midi et demi, deux autre s espérantistes arrivent : Vladimir que j’avais déjà rencontré à Tomsk, et Mickaël de Krasnoïarsk, qui m’avait conseillé par email de m’inscrire à la rencontre.
Vers quatorze heures, Ekaterina viens nous chercher pour nous montrer la salle dans une maison des associations, où nous allons passer la Saint Sylvestre.
Nous mangeons ensemble dans un restaurant oriental. Les prix sont modestes : 245 roubles (4 euros) pour une soupe, un plat de résistance, du pain et du mors (boisson à partir d’une baie).
Ensuite, nous partons en excursion au centre de Novossibirsk. Notre guide nous parle du style constructiviste des années 1920, 1930.
Il nous explique que le théâtre, plus grand que celui de Moscou a été construit difficilement, et finalement, après plusieurs reprises, terminé en 1945. Staline avait tenu à ce que les travaux continuent de 1941 à 1945. D’ailleurs, le théâtre partiellement construit a été utilisé à cette époque pour mettre à l’abri des œuvres amenées de Moscou.
Nous passons devant un immeuble autrefois occupé par des responsables du PCUS : il y aurait un couloir au milieu avec des fenêtres donnant sur le couloir : car il ne devait pas y avoir de secret entre eux.
Nous passons aussi prés d’un café « Guevara » dont le patron serait un député communiste ;
Nous prenons le repas du soir dans un petit restaurant. Libre-service bon marché, et rentrons dans notre quartier un peu excentré.
Katerina nous attend avec deux jeunes filles esperantistes, et le chauffeur qui m’avait transporté à ma première arrivée à Novossibirsk.
Dans la salle qui nous est attribuée, Mikael nous fait une séance de concentration-sorcellerie, pour que nos vœux se réalisent. A la fin, il nous donne à chacun une brochure.
Nous faisons quelques courses en prévision du petit déjeuner dans un magasin ouvert 24 heures sur 24, avant de rentrer à l’auberge.

Vendredon la 30an de decembro2017
Mi vekiĝas ĉirkaŭ la deka horo : mi ne povas kredi ĝin. Mi prenas teon ĉe la gastejo (tio estas ĉio kio estas proponita) kaj eliras eksplori la kvartalon. Mi revenas al la gastejo ĉirkaŭ tagmezo. Je la duono post la dekdua, du aliaj esperantistoj alvenas : Vladimir kiun mi renkontis en Tomsk, kaj Michael el Krasnoyarsk, kiu konsilis al mi retpoŝte de registri ĝi por la kunveno.
Ĉirkaŭ la dua horo vespere, Ekaterina venas por montri al ni la ĉambron en domo de asocioj, kien ni pasigos la 31an de decembro.
Ni manĝas kune en orienta restoracio. Prezoj estas modestaj: 245 rubloj (4 eŭroj) por supo, ĉefa plado, pano kaj « mors »(trinkajo farita el bero).
Poste ni iras viziti la centro de Novosibirsko. Nia gvidisto parolas al ni pri la constructivista stilon dum la jarojn 1920, 1930.
Li eksplikas ke la teatro, pli granda ol tiu de Moskvo estis konstruita kun malfacileco, kaj fine, post pluraj rekonstruajoj estis finita en 1945. Stalino insistis por ke la laboro daŭrigas de 1941 ĝis 1945. Plie, la teatro parte konstruita estis uzita dum la milito por ŝirmi verkoj alportitaj el Moskvo.
Ni pasas apud konstruaĵo iam okupitaj per oficialuloj de la komunista partio: estus koridoro en la mezo kun fenestroj inter la lo ĝejoj kaj la koridoro ĉar ne devis esti sekretoj inter ili.
Ni ankaŭ pasas apud kafo "Guevara" kies estro estus komunisma deputito;
Ni vespermanĝas en malgranda restoracio. malmultekosta memserva kaj revenas al nia kvartalo malproksima de la centro.
Katerina atendas nin kun du knabinoj esperantistoj, kaj la ŝoforo, kiu transportis min dum mia unua alveno en Novosibirsk.
En la renkontejo, Mikael faras seancon de koncentriĝo-sorĉo, por ke niaj deziroj realiĝos. Fine, li donas al ni broŝuron.
Ni butikumas pri anta ŭpenso de matenmanĝo en vendejo malfermita 24 horojn apud 24, kaj revenas al la gastejo.